De klimaatonderhandelingen zijn gered

Vorige nacht werd hier in Cancun het internationale klimaatbeleid terug op de sporen gezet. Op het einde realiseerden alle partijen zich dat de multilaterale aanpak van het klimaatbeleid op het spel stond. De vraag werd zelfs gesteld of de Verenigde Naties nog in staat waren om belangrijke problemen zoals de opwarming van de aarde aan te pakken.

De eer voor dit akkoord gaat zonder twijfel naar de voorzitster van de Conferentie, de Mexicaanse  minister van buitenlandse zaken Patricia Espinosa. Zij heeft vooraf de verwachtingen met betrekking tot het akkoord op een realistisch niveau kunnen brengen. Dit maakte een akkoord mogelijk dat door iedereen gesteund kon worden. Haar belangrijkste verdienste (en die van haar team) ligt echter bij het open en inclusief onderhandelingsproces. Alle partijen werden uitgenodigd op alle vergaderingen, niemand werd uitgesloten, ook Bolivia niet! Symbolisch was haar beslissing in de laatste plenaire vergadering om alle deuren van de zaal open te stellen toen de veiligheidsagenten de toegang tot de zaal begonnen te weigeren. Niemand werd buitengesloten, iedereen mocht binnen.

Espinosa kon zo zorgen voor een Cancun-akkoord dat door iedereen enthousiast gesteund werd. Iedereen is enthousiast omdat het onderhandelingsproces gered is. Enkel via internationale afspraken waarbij iedereen betrokken is kunnen we het klimaatprobleem aanpakken. Het akkoord van Cancun is echter helemaal geen garantie dat het klimaat gered is! Daarvoor is er nog heel wat werk aan de winkel. Dat moet in eerste instantie gebeuren tijdens het volgend jaar. De onderdelen van het akkoord moeten verder uitgewerkt worden in Durban (Zuid Afrika).

De rol van werknemers wordt erkend

Voor het eerst in de geschiedenis van de milieuverdragen van de Verenigde Naties werd een volledige paragraaf opgenomen over de rol van de werknemers. Een paragraaf die verwijst naar de rechtvaardige transitie die moet zorgen voor waardig werk en goede jobs. Hier is de tekst waar we zo voor moeten knokken hebben:

“§ 10. Realizes that addressing climate change requires a paradigm shift towards building a low-carbon society that offers substantial opportunities and ensures continued high growth and sustainable development, based on innovative technologies and more sustainable production and consumption lifestyles, while ensuring a just transition of the workforce that creates decent work and quality jobs.”

Bij dit soort onderhandelingen is het ook belangrijk wáár deze paragraaf staat. Hij staat niet in de inleiding (wat slechts een vaag engagement zou betekenen), maar wel degelijk in het operationeel gedeelte van het akkoord. Dit betekent dat we een stevige basis hebben om verder op te werken zowel in onze eigen werking als binnen de internationale onderhandelingen.

Er is nog heel wat werk aan de winkel om de partijen in de onderhandelingen verder te overtuigen dat wij absoluut noodzakelijk zijn in het klimaatbeleid. We moeten hen overtuigen dat onze steun essentieel is om ambitieuze emissiereductiedoelstellingen te realiseren. Voor ons is het duidelijk: een ambitieus klimaatbeleid is enkel mogelijk als het sociaal rechtvaardig is.

Een nieuwe push voor de overgang naar -30% in Europa? 

Het akkoord van Cancun moet ook het klimaatbeleid van de landen een stevige duw in de rug geven. Zo gaf de Britse minister van energie en klimaat al aan dat de meer waarschijnijk wordt dat Europa zijn emissiereductiedoel zal optrekken van  -20% naar -30%. Chris Huhne: "I think it definitely makes an agreement on 30 percent in the EU more likely".  Ook de Spaanse minister van leefmilieu, Rosa Aguilar, heeft tijdens haar speech gewezen op de noodzaak om naar -30% te gaan. Europa moet hierover een beslissing nemen tijdens de lentetop volgend jaar.

 Bert De Wel

Patricia Espinosa, klimaatheilige van Cancun

Met een staande ovatie voor de voorzitster, Patricia Espinosa, hebben de deelnemers aan de klimaatconferentie duidelijk gemaakt dat ze haar werk zullen goedkeuren. Op dit ogenblik (2 uur 's nachts zaterdag ochtend) is het akkoord nog niet definitief bevestigd door de conferentie. De landen moeten zich nog formeel uitspreken over de tekst. Op Bolivia na heeft iedereen aangegeven dat de tekst niet perfect is, maar dat ze hem toch zullen steunen. Bolivia heeft trouwens tijdens de hele conferentie aanzienlijk dwars gelegen, soms terecht, maar toch niet altijd.

De tekst die voorligt is zeker niet perfect. De lage emissiereductie-engagementen van Kopenhagen worden niet opgetrokken. De ontwikkelde landen engageren zich niet tot bijkomende en noodzakelijke emissiereducties. Ook de opkomende industrielanden hebben zich niet laten binden. De krenterige middelen voor de ontwikkelingslanden worden niet opgetrokken. Het verderzetten van het Kyotoprotocol wordt niet vastgelegd.

Toch slaakt iedereen een zucht van opluchting, want er is een akkoord in de maak. Het ziet er naar uit dat een aantal belangrijke beslissingen formeel zullen bevestigd worden. Van groot belang is het Green Climate Fund, een formele structuur onder het klimaatverdrag dat mee zal zorgen voor de financiering van de ontwikkelingslanden. Verder is er het engagement om geen breuk te laten vallen met het Kyotoprotocol dat afloopt in 2012. Er zal ook rekening gehouden worden met het werk van de wetenschappers van het IPCC. Er werden ook degelijke afspraken gemaakt over de bijdragen van het beleid inzake ontbossing aan het klimaatbeleid.

Rechtvaardige transitie heeft de plaats gekregen die het verdient

Ook onze “rechtvaardige transitie” staat duidelijk in de tekst die (naar alle waarschijnlijkheid) gaat goedgekeurd worden deze nacht. Het intensieve werk van de vele vakbondsvertegenwoordigers heeft dan uiteindelijk toch resultaat opgeleverd.  Met deze tekst krijgen de werknemers over heel de wereld een hart onder de riem voor hun werk rond klimaatbeleid en erkenning voor hun belangrijke rol om de opwarming van de aarde mee aan te pakken. We waren bijna wanhopig deze week, maar het is dan toch gelukt.

Het goede nieuws van Cancun is echter geen eindpunt. De engagementen die hier op papier gezet werden moeten in een nieuw klimaatverdrag gegoten worden, volgend jaar in Durban (Zuid Afrika). ALLE punten van het akkoord van Cancun zullen zorgvuldig opgevolgd moeten worden. Er is dus nog zeer veel werk aan de winkel. Ook vanuit het IVV zullen we hier zorgvuldig op moeten toekijken. Met de goede spirit die er nu is (Thanks, Heilige Patricia Espinoza!) moet dit zeker lukken.

Bert De Wel

Respect voor alle werknemers

Sharan Burrow, Algemeen Secretaris van het Internationaal Vakverbond gaf daarnet een speech in de plenaire zaal van de klimaatconferentie. Ze deed een duidelijke oproep aan de regeringen om respect te tonen aan alle werknemers door zich te engageren voor een rechtvaardige transitie. Hieronder vind je haar speech: 

The worlds trade unions support strong and urgent climate action. Our  Governments hold the fate of the planet and the green economy jobs of the future in their hands. Here, today we call on those Governments to lift expectations and take home a result.

Governments know the urgency.  Millions of workers and their families face destruction of their lands and livelihoods from extreme weather events and some 220 million are unemployed and desperate for a secure green job.  Yet it seems to us that governments remain timid in the wake of their failure at Copenhagen. The sense of urgency with the courage to act in solidarity is not on display.

Governments must raise their sights. We expect ambitious targets, we expect fair climate financing for the most vulnerable nations, we expect a deal on REDD, we expect a commitment to transparency and we demand the respect for workers which requires the commitments of all governments to a just transition.

Durban must be the destination for serious climate action. But real collective  leadership must emerge today if the world is to see an ambitious binding global agreement that puts climate action and green jobs on track for a secure and sustainable future.

Sharan Burrow General Secretary  -  International Trade Union Confederation

Schimmengevecht rond rechtvaardige transitie

Op anderhalve dag van het einde van de klimaatonderhandelingen in Cancun staan we nog steeds nergens. De toponderhandelaars geven aan dat er vooruitgang is geboekt, maar dat er nog zeer veel thema’s open staan. Tijdens de briefings die georganiseerd worden door de Belgische delegatie krijgen we echter elke ochtend een waslijst aan knelpunten die niet opgelost geraken. De Mexicanen zouden zeer graag met een financieel akkoord naar buiten kunnen komen. De kaarten liggen echter niet goed. De ontwikkelingslanden beschouwen deze middelen niet als “hulp” maar als een vergoeding voor de klimaatverandering die door de geïndustrialiseerde landen is veroorzaakt. Daarenboven vinden ze de 100 miljard dollar per jaar vanaf 2020 die in Kopenhagen beloofd werden ruimschoots onvoldoende. Volgens hen moet dit opgetrokken worden tot 600 miljard dollar per jaar. Het spreekt voor zich dat dit geen evidente boodschap is gezien de begrotingsproblemen in de meeste landen.

Het tweede probleem gaat over de emissiereductie engagementen. De beloftes om emissies te reduceren die in Kopenhagen op tafel werden gelegd zijn ruimschoots onvoldoende om de opwarming van de aarde onder de 2°C te houden. Daarenboven lijkt niemand een oplossing te hebben over de manier waarop deze emissiereducties juridisch vastgelegd moeten worden. De ontwikkelingslanden willen dat dit via het Kyotoprotocol gebeurt. Het is duidelijk dat de VS nooit zal toetreden tot een dergelijk protocol, en ook Japan heeft zich ondertussen uitgesproken tegen de verderzetting van het Kyotoprotocol. De onderhandelaars zullen dus zeer creatief uit de hoek moeten komen om deze tegenstelling te overbruggen in de beslissingen die morgen of overmorgen in Cancun genomen moeten worden.

Tenslotte nog een woord over de centrale eis van de vakbonden over de vermelding van de rechtvaardige transitie in de teksten. De tweehonderd vertegenwoordigers van de internationale vakbonden lopen er sinds een aantal dagen vertwijfeld bij. Elke regering of onderhandelaar die we aanspreken, ondersteunt volmondig onze eis. Toch verschijnt de rechtvaardige transitie niet in de teksten. Niemand kan echter aangeven waar het probleem zit, bij welk land of bij welke onderhandelaar. Indien je niet weet op wie je je pijlen moet richten, wordt het moeilijk om aan de slag te gaan. Hopelijk krijgen we vandaag meer informatie zodat dit schimmengevecht rond de rechtvaardige transitie kan stoppen.

Bert De Wel

Pionierswerk binnen de Argentijnse vakbonden rond klimaatbeleid

Wat betekent de opwarming van de aarde voor een vakbond in het Zuiden? Hoe kan je vakbondsleden overtuigen van het belang van een ambitieus klimaatbeleid indien ze niet eens zeker zijn van hun job, als ze er al een hebben? Dit zijn vragen waarmee Enrique Sosa en Ruben Gilardi elke dag te maken hebben. 

Enrique is directeur van INCASUR, een instituut dat syndicale vorming geeft in Zuid Amerika. Ruben is de coördinator van het Observatorio Laboral y Ambiental de Argentina. Dit is een initiatief van een aantal Argentijnse vakbonden om de klimaatproblematiek en het milieubeleid in het algemeen op de syndicale agenda te zetten in hun land. Net zoals wij bij het ACV zijn zij overtuigd van de nood aan een duidelijke vakbondsaanpak van het klimaatbeleid. Toch is hun werk niet te vergelijken met dat van ons. Voor hun is het echt een werk van pioniers.

De doelstellingen van het Observatorio zijn dan ook afgestemd op die situatie. In eerste instantie willen ze informatie verzamelen en kennis opdoen. Bijvoorbeeld over hoe moet je een milieuimpactanalyse moet maken. Verder geven ze vorming over basisprincipes van het milieubeleid, zoals het voorzorgsbeginsel. Hierbij aansluitend wijzen ze op de grote nood aan visievorming over "ecologia industrial". Dit is wat wij de groene economie noemen. Hoe kan je economische en industriële activiteiten milieuvriendelijk maken. Terwijl er bij ons reeds een zekere consensus bestaat over de noodzaak om bedrijven te vergroenen is dit bij hen nog veel minder doorgedrongen. Milieubeleid kost arbeidsplaatsen, punt. Vandaar dat Enrique en Ruben sterk werken op bewustmaking en vorming van vakbondsleden. Ze werken hierbij vanuit de concrete situatie van de werknemers. Iedereen moet naar zijn werk kunnen gaan zonder het risico te lopen om ziek terug thuis te komen. Niemand mag vergiftigd worden noch zijn leven in gevaar gebracht worden omdat hij kort bij een bedrijf woont. Via deze stapsgewijze aanpak van aan de basis hopen ze het milieuthema sterker te maken binnen de Argentijnse vakbond en de Argentijnse samenleving in het algemeen.  

Het ACV vind dit werk uitermate belangrijk en steunt Enrique en Ruben dan ook actief in hun werk.

Bert De Wel
 

Over ballen aan een kerstboom

UPDATE: Voor u verder leest willen we reeds aangeven dat de Europese Unie gehoor gegeven heeft aan onze oproep om de rechtvaardige transitie actief te ondersteunen. Tijdens een werkgroep over de toekomstvisie op het klimaatbeleid heeft Europa expliciet gevraagd dat de "rechtvaardige transitie" opgenomen zou worden in de teksten. We zijn blij dat de EU zijn nek uitstoken heeft. Vervolgens hebben de VS, Noorwegen en Gambia voor de Afrikaanse landen de EU ondersteund! Laat ons hopen dat deze actie gevolg heeft voor de definitieve tekts!

De vertegenwoordigers van de Belgische vakbonden, werkgevers, milieu- en ontwikkelingsorganisaties keken reeds een aantal dagen uit naar de ontmoeting met de Belgische ministers. Intensief overleg tussen de overheid en het middenveld is één van de sterke punten van de Belgische delegatie. Alle organisaties kregen de kans om hun bekommernissen te uiten. In naam van de vakbonden heb ik aangegeven dat we erg ontgoocheld zijn omdat onze rechtvaardige transitie nog steeds niet opgenomen is in de onderhandelingsteksten. We zijn vooral ontgoocheld omdat Europa alleen passief steun geeft. Nochtans is er sinds Kopenhagen een consensus over dit begrip bij alle landen. Zelfs de VS is een sterke verdediger geworden.

Minister Schauvliege gaf toelichting bij de aanpak van de EU. De EU verkiest een strategische aanpak met de rechtvaardige transitie. De Europese onderhandelaars vrezen nl. een “kerstboomeffect”. Indien wij onze bal (de rechtvaardige transitie!) in de boom willen, dan willen de andere landen ook hun ballen in de boom. De vrees is dat teveel ballen de takken zal doen breken. Daarom verwijzen ze ook steeds naar de ontwikkelingslanden. Zij moeten de rechtvaardige transitie maar vragen. Onze collega’s van andere Europese vakbonden hebben hetzelfde verhaal gehoord bij hun regeringen.

Het spreekt voor zich dat we deze aanpak niet zien zitten. De sociale aspecten van het klimaatbeleid dienen niet als versiering voor een akkoord. Zowel de sociale als de economisch duurzaamheid van een akkoord moeten van bij de start meegenomen worden. We herhalen dan ook onze sterke oproep aan alle Belgische minisers en hun Europese collega’s om hun nek uit te steken over de rechtvaardige transitie. Dit is een thema waarbij de rijke westerse landen hun verantwoordelijkheid moeten nemen. Het gaat niet op om de bal (niet de kerstbal, maar de verantwoordelijkheid !) door te spelen aan de ontwikkelingslanden. De Belgische onderhandelaars hebben aangegeven dat ze onze bezordheid zullen opnemen in de standpunten van de EU. We volgen dit verder op.

Bert De Wel

Ontwikkelingslanden dreigen ermee het licht uit te doen in Cancun

Na de eerste week van onderhandelen wordt de balans opgemaakt in Cancun. Iedereen weet dat het zeer moeilijke onderhandelingen zijn. Het hoeft dan ook niet te verwonderen dat er hier en daar dreigende taal gesproken wordt. Aanleiding voor de onenigheid is de duidelijke taal van Japan over het vervolg van het Kyotoprotocol. Voor hen hoeft het niet meer. Vooral een aantal Latijnsamerikaanse ontwikkelingslanden hebben hier sterk op gereageerd. De ALBA-groep (Bolivariaans Alternatief voor de Amerika's), waarin met name Bolivia van zich laat spreken, doen zeer moeilijk. Ze dreigen er mee om de onderhandelingen stop te zetten, om het licht uit te doen in Cancun.

De start van de tweede week van de onderhandelingen betekent ook dat de politieke verantwoordelijken toekomen. De ministers moeten op basis van het werk dat door de onderhandelaars geleverd werd, zoeken naar een akkoord. De teksten die nu op tafel liggen tonen aan dat er nog veel werk is. De nieuwe tekst over de opvolger van het Kyotoprotocol is nog maar pas voorgesteld. Het is nog wachten op de eerste reacties. Het is wel al duidelijk dat de engagementen van de landen om hun emissies te reduceren (pledges) ruimschoots onvoldoende zijn om de klimaatopwarming onder de 2°C te houden. Ofwel moeten de landen onmiddellijk hun engagementen aanscherpen, ofwel moeten er afspraken gemaakt worden over de manier waarop dit moet gebeuren.

De rechtvaardige transitie ontbreekt nog steeds in de teksten!
Ook in de tweede werkgroep, over de langetermijnaanpak van de klimaatverandering (LCA-werkgroep), zijn er nog heel wat problemen. Eerder gaven we al aan dat de Voorzitster van deze werkgroep, Mrs. Margaret Mukahanana-Sangarwe, onze eis voor een rechtvaardige transitie niet opgenomen had in haar nota. Ook in de nieuwe tekst die zaterdag voorgesteld werd, staat de rechtvaardige transitie niet in. Dit is spijtig aangezien er openlijke steun is van de Verenigde Staten, de Europese Unie, Argentinië enz. Dit zijn niet van de minster landen. Eventueel kan er nog een plaats gevonden worden in het voorwoord, maar dit is nog lang niet zeker. Waarschijnlijk zijn er strategische redenen om de rechtvaardige transitie (nog) niet op te nemen. Men is vooral bang dat een aantal landen deze vermelding zullen gebruiken om nog vele andere eisen op tafel te leggen. Daar zijn soms zeer terechte vragen bij, maar ook minder opportune. Denken we maar aan de steun die de olielanden uit het Middenoosten vragen ter compensatie voor de vermindering van het oliegebruik…

Het is meer dan duidelijk dat we met het IVV zeer zorgvuldig moeten werken om onze punten in de tekst te krijgen. Hierbij moet het volledige plaatje voor ogen gehouden worden. De LCA-tekst gaat in eerste instantie over de klimaatengagementen van alle landen, van noord en van zuid. Eens er daar een constructieve dynamiek kan gevonden worden kunnen wij er onze eisen voor een sociaal rechtvaardig klimaatbeleid aan koppelen. We zijn er alvast van overtuigd dat het ene niet zonder het andere kan. Laat ons hopen dat de ministers die hier beginnen toe te komen daar ook van overtuigd zijn.

'Hey, Joke'
Deze avond komt Vlaams minister van leefmilieu Joke Schauvliege toe. Voor haar vertrek kreeg ze van de Klimaatcoalitie een dvd van de betoging die vorige week zondag door Brussel trok en een gouden plaat met het Klimaatlied dat op die betoging gezongen was. Dat lied is een herwerkte versie van 'Hey, Jude' van The Beatles en kreeg de titel 'Hey, Joke' mee. http://www.standaard.be/artikel/detail.aspx?artikelid=DMF20101205_023  De vertegenwoordigers van de vakbonden hier in Cancun hopen haar morgen te kunnen ontmoeten om onze bezorgdheid over het verloop van de onderhandelingen aan haar over te maken. We hopen er op dat ze, vanuit haar rol in het kader van het Europese Voorzitterschap, mee aan de kar kan trekken.

De volgende dagen moeten we er vooral voor zorgen dat het licht niet uit gaat in Cancun!

Bert De Wel

De onderhandelingen zijn niet goed gestart!

Op de eerste dag van de conferentie in Cancun hebben de verschillende werkgroepen hun agenda en werkprogramma afgesproken. Wij keken met extra aandacht uit naar de plannen van Mrs. Margaret Mukahanana-Sangarwe (zie foto), de voorzitster van de werkgroep “Long term Cooperative Action (LCA).” Dit is de werkgroep waar de afspraken geregeld worden met alle landen, dus inclusief de VS, China, de ontwikkelingslanden, enz. Dit is ook de werkgroep waar ons centraal strijdpunt, de rechtvaardige transitie, een plaats moet krijgen. Groot was dan ook onze verassing toen we moesten vaststellen dat de passage over de rechtvaardige transitie niet opgenomen is in deze tekst. De conferentie heeft dus geen goede start genomen. De voorzitster benadrukt dat het slechts een informele nota is met een onvolledige opsomming van elementen waarover een akkoord zou moeten gaan. België, als voorzitter van de EU, heeft ook al aangegeven dat er elementen (o.a. over mitigatie) ontbreken in de nota. Vanaf dag één in Cancun moeten we dus vaststellen dat het niet eenvoudig gaat zijn om onze punten binnen te halen.

Bert De Wel

Werk, klimaat rechtvaardigheid – dezelfde strijd!

Een paar honderd enthousiastelingen van het ACV hebben zondag hun keel gesmeerd om voor het klimaat te zingen. Hey You! Cancun, don’t make it bad. Take these measures, to save the climate. remember that there’s only one earth…. Een echt kippenvel moment.

Onze voorzitter verwees in zijn speech naar de arme boeren in het zuiden die hun oogst verliezen door de droogte, de vele mensen die getroffen worden door overstromingen, ook in ons land. Hij vroeg ook aandacht voor alle werknemers die in onzekerheid leven over de toekomst van hun bedrijf. Zal ook hun job geëxporteerd worden naar een land dat geen of amper klimaatmaatregelen neemt?

Wij hebben alvast met z’n allen getoond dat we het klimaatprobleem serieus nemen. Wij leggen ons niet neer bij de malaise in het internationale klimaatbeleid na de mislukking van Kopenhagen. Net voor de start van de conferentie in Cancún hebben we onze boodschap klaar en duidelijk overgemaakt aan de beleidsmakers. We hopen dat ze er het beste van zullen maken.

Kom mee zingen voor het klimaat op 28 november

Op zondag 28 november 2010, een dag voor het begin van de Klimaattop in Cancun, willen we met zoveel mogelijk mensen vanuit heel Europa, Zingen voor het klimaat. Op deze manier hopen we onze boodschap krachtig over te brengen aan de dames en heren politici die vanaf de volgende dag zullen deelnemen aan de VN Klimaatconferentie in Cancun.

De afspraak begint om 14u in Brussel aan het Noordstation, waar iedereen verwelkomd wordt door Murgadil, een kleurrijke en muzikale bende die meteen de toon zal zetten. Wanneer iedereen opgewarmd is, trekken we de straat op richting Kunstberg onder begeleiding van enkele fanfares (Kermez à l’Est, Pas ce soir chérie, Fanfakids, ...) In het hart van de optocht zullen enkele koren de mensen al aanzetten om mee te zingen. Wanneer we omstreeks 15u toekomen op de Kunstberg, zullen we verwelkomd worden door de Murgafanfare Agrum, die op haar beurt voor exotische sferen zal zorgen

Na het dansen, is het tijd om te zingen! Vuile Mong (beter bekend met zijn Vieze Gasten) en een nog te bepalen Franstalige presentator, zullen het klimaatlied aan alle deelnemers aanleren. ‘Hey You’ – een herwerking van ‘Hey Jude’ van The Beatles – zal over heel Brussel te horen zijn. Ondersteund door de aanwezigheid van verschillende koren onder leiding van Marie Sophie Talbot (van Urban Trad). Meer info op http://www.klimaatcoalitie.be/

Rondetafel over de Klimaatconferentie in Cancún

Woensdagnamiddag 17 november ’10 organiseerde de Federale Raad voor Duurzame Ontwikkeling (FRDO) een rondetafel over de Klimaatconferentie in Cancún. De leden van de FRDO (werkgevers, vakbonden, milieuorganisaties en ontwikkelingsorganisaties) en een vertegenwoordiger van de jongeren kregen de kans om hun standpunten voor te leggen aan federaal milieuminister Paul Magnette, een vertegenwoordiger van Vlaams ministers van leefmilieu Joke Schauvliege en een vertegenwoordiger van federaal minister Reynders.

We hebben van de gelegenheid gebruik gemaakt om ons pleidooi voor een rechtvaardig klimaatbeleid in de verf te zetten. De huidige wereldwijde economische crisis mag geen excuus zijn om niet tot een klimaatakkoord te komen. Meer nog, de mogelijkheden die vandaag bestaan om onze economie koolstofarm te maken en meer jobs te creëren moeten gerealiseerd worden via een coherent en ambitieus beleid. Op onze vraag heeft minister Magnette nog eens expliciet herhaald dat België en de EU onze eis voor een rechtvaardige transitie zal verdedigen tijdens de onderhandelingen in Cancún.

Opvallend was de hoopvolle taal van de vertegenwoordiger van minister Schauvliege. Hij stelt vast dat heel wat landen veel pragmatischer geworden zijn na de klimaattop in Kopenhagen. Iedereen lijkt zich bewust te zijn dat de geloofwaardigheid van het internationale klimaatbeleid op het spel staat in Cancún. De vertegenwoordigers van alle landen zullen nú moeten aantonen dat ze zinvolle klimaatafspraken kunnen maken.

Tenslotte was er een geanimeerde discussie over het ambitieniveau van Europa om zijn emissies te reduceren. Minister Magnette gaf aan dat het in het eigenbelang van Europa is om ons engagement op te trekken van 20% naar 30% emissiereductie tegen 2020. Dit creëert toekomstgerichte economische ontwikkeling en zal ons ook in staat stellen om de noodzakelijke verdere emissiereducties te kunnen realiseren tegen 2050. De minister stelde dat ook België zich hierover veel duidelijker moet kunnen uitspreken. Hij betreurde dat niet alle sociale partners op deze lijn zitten. Het probleem zit zeker niet bij de vakbonden. Wij staan achter de aanbevelingen van het wetenschappelijk panel van de Verenigde Naties (IPCC ) die pleiten voor een emissiereductie van 25 tot 40% tegen 2020.

Het standpunt van de drie vakbonden kan je opvragen bij Bert De Wel (BDeWel@acv-csc.be)